Biblioteka Vintage

  Ludwik Biernacki, Pierwsza książka polska : studyum bibliograficzne, Nakładem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Lwów, 1918 .  Monogram Floriana Unglera. Ludwik Bernacki (ur. 12 czerwca 1882 w Jaworowie, zm. 19 września 1939 we Lwowie) – historyk literatury polskiej i teatru, edytor, bibliotekarz, bibliograf, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Autor m.in. monografii Pierwsza książka polska (1918) poświęconej polskiemu tłumaczeniu modlitewnika „Hortulus animea” czyli „Raju dusznego” Biernata z Lublina, pierwszej drukowanej książki w języku polskim, a także jego późniejszym wydaniom w Polsce. Praca zawiera bogaty materiał ilustracyjny, szczegółowe opisów bibliograficzne poszczególnych wydań oraz indeks drukarzy wg miejscowości. Egzemplarz, który badał i opisał przed ponad stu laty Ludwik Bernacki już wtedy był rzadkością, uczonemu udało się dotrzeć do zaledwie pięciu egzemplarzy jego polskiej wersji, zachowanych w mniejszych lub większych fragmentach. Wydanie H

  Jan Śniadecki, Jeografia czyli Opisanie matematyczne i fizyczne ziemi, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauki, Wilno 1804   Bracia Śniadeccy, patroni ulic, szkół, parków, wybitni naukowcy przełomu XVIII i XIX wieku. Jan - astronom, matematyk, filozof, językoznawca, pedagog, geograf, Jędrzej - lekarz, biolog chemik. Uważani za najwybitniejszych polskich naukowców epoki oświecenia, wieku rozumu i filozofów. Starszy z braci, Jan wezwany przez Komisję Edukacji Narodowej, został mianowany szefem katedry i profesorem matematyki wyższej i astronomii w Krakowie (Wyższa Szkoła Koronna). Wykładał zarówno matematykę jak i astronomię. Co ciekawe, wbrew powszechnemu wtedy zwyczajowi wykładał w języku polskim. Był pierwszym wykładowcą tych dwóch przedmiotów w języku ojczystym na krakowskiej uczelni. W 1782 roku został mianowany członkiem Rady Wizytatorskiej (powołanej przez Komisję Edukacji Narodowej). Jesienią roku 1782 wystąpił z projektem zbudowania obserwatorium astronomicznego w Krakowie na

Władysław Łoziński. Życie polskie w dawnych wiekach.  Altenberg - Gubrynowicz & Syn. Lwów 1921.

  Johannes Jacob Wecker, Antidotarium geminum generale et speciale, Bazylea 1595.

  Puszcze Polski, Ferdynand Antoni Ossendowski, Wydawnictwo Polskie R. Wegnera, Poznań, 1936. Tom z serii Cuda Polski, wydawanej w latach 30 XX wieku. Pełna nazwa serii brzmiała „Cuda Polski – Pomniki Przyrody – Pomniki Pracy – Zabytki Dziejów” i miała charakter krajoznawczy. Prezentowała miasta i regiony II Rzeczpospolitej.