Przejdź do głównej zawartości

Życie polskie w dawnych wiekach

Władysław Łoziński. Życie polskie w dawnych wiekach.  Altenberg - Gubrynowicz & Syn. Lwów 1921.

To książka dla tych, którzy w historii szukają nie tylko bitew i wielkiej polityki, ale chcą się dowiedzieć jak wyglądało w przeszłości życie codzienne zwykłych ludzi. 


 

Książka ukazała się po raz pierwszy w 1907 roku i z miejsca stała się bestsellerem. W naszych zbiorach posiadamy wydanie czwarte przejrzane i uzupełnione w dziale ilustracyjnym przez Mieczysława Tretera. 

Autor opisuje życie szlachty i magnaterii w XVI-XVIII w. To pierwszy w naszej literaturze historycznej syntetyczny opis staropolskich obyczajów szlacheckich. Książka Łozińskiego to prawdziwa podróż w czasie do epoki bohaterów Trylogii Sienkiewicza.  Pokazuje życie codzienne magnaterii i szlachty. Opisuje Sarmatów w domu, w podróży, w czasie uczty. Pisze o tym, co się wówczas podobało, w co się ubierano, co jedzono, co pito, w jaki sposób spędzano czas wolny, jak traktowano kobiety.

  
 
Jednym z bardziej interesujących rozdziałów jest ten poświęcony dworkom szlacheckim. Łoziński podkreśla w nim, że dwory były symbolami polskości i sielskości. Ukazuje takie cechy kultury sarmackiej jak  przynależność do ziemi oraz szacunek dla przeszłości. Fundamentem społeczności szlacheckiej była rodzina, w której pielęgnowano pamięć o przodkach. Dlatego podstawą edukacji szlachcica była wiedza o historii rodu, znajomość herbu i koligacji między rodami.
Ziemiańskie dworki i szlacheckie dwory to polskie dziedzictwo. Były nie tylko siedzibami szlachty, ale stanowiły miejsce regionalnej kultury i tradycji. Niszczone i dewastowane w czasach, które im nie sprzyjały. 
Przed drugą wojną światową na terytorium Polski znajdowało się około 15 tys. dworów. Tylko część z nich istnieje do dzisiaj.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

O języku uczniowskim w latach 30-tych XX wieku.

Wilno, Państwowe Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej, uczennice z nauczycielką francuskiego [nie po 1932]. (koloryzowane)

Portrecistka Marii Antoniny i jej polskie obrazy

Portret Pelagii z Potockich Sapieżyny.

Prekursor polskiej logopedii

  Tytus Junius Benni   Mamy w zbiorach naszej biblioteki pokaźny zbiór książek i różnorodnych materiałów pomocniczych, a od kilku lat również pomocy dydaktycznych, które można wykorzystać w terapii logopedycznej. To właśnie na stronie internetowej wydawcy gier edukacyjnych Komlogo (wydawcy wartościowych gier i pomocy dydaktycznych dla logopedów, pedagogów, nauczycieli i rodziców, ich produkty mamy w zbiorach) natknęłam się na informację o Tytusie Bennim – polskim językoznawcy, nauczycielu i profesorze Uniwersytetu Warszawskiego. W duchu nazwy naszego bloga połączmy „nowe ze starym” - w naszej kolekcji zbiorów historycznych w Polonie można zobaczyć kilka prac profesora Benniego.                                                                                       ...