Przejdź do głównej zawartości

Antidotarium geminum generale et speciale

 

Johannes Jacob Wecker, Antidotarium geminum generale et speciale, Bazylea 1595.

Dzieło Jana Jakuba Weckera, szwajcarskiego lekarza i filozofa. 

Johannes Jacob Wecker urodzony w Bazylei w 1528 roku pracował jako profesor dialektyki na tamtejszym uniwersytecie i jednocześnie praktykował jako lekarz. W 1566 w obawie przed oskarżeniem o czary, Wecker udał się do miasteczka Colmar w Alzacji, gdzie zyskał szacunek mieszkańców pracując jako lekarz miejski. Tam poznał Annę, wdowę po Israelu Aeschenbergerze. Anna, intelektualistka, poetka i pisarka kulinarna, okazała się dla Weckera godną partnerką. Po ślubie osiedli razem w Colmar tworząc zgodną i współpracującą ze sobą parę. O małżeństwie Anna Weckerin, pisała że to „dwie dusze w jednym ciele”. Głównym dziełem autorstwa Anny jest "Pyszna nowa książka kucharska" , dedykowana księżnej Luise Julianie von Oranien-Nassau. Była to pierwsza drukowana książka kucharska w języku niemieckim autorstwa kobiety.  Staraniem Anny, już po śmierci męża, wydane zostało "Antidotarium generale et specjale". To wielkie dzieło medyczne, farmaceutyczne i alchemiczne. Wecker opierał się w swojej pracy na dziełach autorów starożytnych i sobie współczesnych a przede wszystkim na własnych doświadczeniach.

 
Opisał wiele chorób w tym pierwszy znany medycynie przypadek schorzenia zwanego difalią. Podawał metody stosowania różnych substancji leczniczych. Dla przykładu tytoń można, według niego, używać jako: pigułki, proszek, suszone liście, wywar, olejek kwiatowy, świeży sok lub ugotowany z cukrem. Oferował niezliczone przepisy na destylaty, remedia, kosmetyki i perfumy, nie tylko podając receptury ale również sposób wykonania pieców destylacyjnych i innych urządzeń, które do tego służą. 
 
 
Źródła: 
  • En.wikipedia.org: Wecker, Johann Jakob [online] [dostęp 10.06.2022]. Dostępny w WWW: https://en.wikipedia.org/wiki/Johannes_Jacob_Wecker#/media/File:Johannes_Jacob_Wecker_from_his_Secrets_of_Art_and_Nature_1660.jpg
  • M.van Orsouw, The almost-pioneer from Basel [online] [dostęp 10.06.2022]. Dostępny w WWW:  https://blog.nationalmuseum.ch/en/2022/04/switzerlands-first-cookbook-author/.

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lot do bieguna północnego

Lot do bieguna północnego : biała śmierć / Roald Amundsen, Warszawa, [1926].   Roald Amundsen Roald znaczy po norwesku „wspaniały”. Podróżnik i odkrywca w pełni dowiódł słuszności swojego imienia. Imieniem wybitnego polarnika nazwano wiele obiektów geograficznych, stacji badawczych, statków, a także krater księżycowy i asteroidę, a w Polsce został patronem szkoły podstawowej w Skroniowie (woj. świętokrzyskie).  Jeśli komuś doskwierają lipcowe upały, to zapraszam na biegun północny!  Jest rok 1925. Roald Amundsen, pierwszy zdobywca bieguna południowego, amerykański polarnik Lincoln Ellsworth oraz Hjalmar Riiser-Larsen norweski pilot i polarnik podejmują niezwykle ryzykowną wyprawę. O tej wyprawie jest właśnie ta książka. Po latach wspaniałych odkryć polarnych na początku XX wieku, okupionych wyzwaniami, cierpieniem a nawet śmiercią, entuzjazm podróżników chwilowo opadł, zwłaszcza, że świat pogrążył się w wojnie światowej. Podobnie Amundsen musiał zawiesić swoje plany. Wcze...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Baśń a dziecko

  Baśń a dziecko : dla wychowawców, opiekunów, rodziców, kierowników bibljotek, czytelni i zakładów dziecięcych / Wiktor Błażejewicz. - Warszawa : [wydawca nieznany], 1930.     "Opowiadajmy im [dzieciom]   baśnie i historyjki. By zrobić dzieciom przyjemność. By obudzić choć na godzinę te wzruszenia i przeżycia, z któremi jest dziecku dobrze, spokojnie. By wywołać ten stan psychiczny, kiedy dziecko uniezależnia się od szarego otoczenia, kiedy przenosi się w krainę słońca i pogody i jest sobą, ujawnia swe dodatnie i ujemne nawyki, strony charakteru. A to daje możność poznawać dziecko. By zbliżyć dziecko do książki. By wreszcie zbliżyć je do siebie. Bez tego współpraca z dzieckiem jest niemożliwa”.  Tak pisał Wiktor Błażejewicz w czwartym numerze czasopisma Wychowanie Przedszkolne z 1930 roku w artykule   „Opowiadajmy baśnie”.  Swoją myśl polski badacz rozwinął w wydanej w 1930 roku książce „Baśń a dziecko. Dla wychowawców, opiekunów, kierownikó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

O języku uczniowskim w latach 30-tych XX wieku.

Wilno, Państwowe Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej, uczennice z nauczycielką francuskiego [nie po 1932]. (koloryzowane)
Prześlij komentarz
Czytaj więcej