Przejdź do głównej zawartości

Księga ubogich


Jan Kasprowicz. Księga ubogich. H. Altenberg, G. Seyfarth, E. Wende i S-ka. Lwów 1916.



Tomik wierszy wydany w 1916 roku w nakładzie 3050 egzemplarzy. Przedstawiamy jeden z pięćdziesięciu egzemplarzy wydrukowanych na papierze japońskim. Dochód z ich sprzedaży przeznaczono dla dzieci poległych polskich żołnierzy. Każdy z tych specjalnych egzemplarzy sygnował własnoręcznie autor.
 
 Obszerny wpis Kasprowicza świadczy o tym, że zawarte w tomiku wiersze powstały w plenerze, podczas wędrówek po Tatrach: 

„Poezje, zawarte w "Księdze ubogich", powstały w obliczu Tatr, na codziennych, samotnych przechadzkach w polu. Nie ma między niemi ani jednego wiersza, który by miał jakiekolwiek pokrewieństwo z biurkiem. Tym się tłomaczy charakter tej Księgi zarówno pod względem treści, jak i formy, notatnik i ołówek, użyte na ukojenie siebie i innych.”




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portrecistka Marii Antoniny i jej polskie obrazy

Portret Pelagii z Potockich Sapieżyny.

O języku uczniowskim w latach 30-tych XX wieku.

Wilno, Państwowe Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej, uczennice z nauczycielką francuskiego [nie po 1932]. (koloryzowane)

Dzieci ulicy w II Rzeczypospolitej.

W 1933 roku warszawskie Wydawnictwo M. Arcta opublikowało książkę Jana Kuchty „Dziecko włóczęga” . Jest to pozycja o socjologicznym charakterze, poświęcona problemowi dzieci bezdomnych w II Rzeczypospolitej, zjawisku szerokim i trudnym.  Książka nie zawiera ogólnikowych analiz, lecz konkretne sylwetki i obserwacje. Stanowi cenne źródło wiedzy na temat realiów życia dzieci pozostających poza systemem opieki społecznej i edukacyjnej w Polsce międzywojennej.