Konstanty Wolski. Przepisy dla nauczycieli dających naukę początkowego czytania. W Drukarni W. Dąbrowskiego. Warszawa 1811.
Jest to dzieło uważane za pierwszą polską pracę metodyczną w nauczaniu początkowym. Autor, Konstanty Wolski, jako ceniony pedagog, został powołany w 1808 roku na członka Izby Edukacji Publicznej, naczelnego organu administracji publicznej, do spraw nauki, oświaty i wychowania. Objął tam stanowisko dyrektora Redakcji Ksiąg Elementarnych instytucji, która kontynuowała działalność Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. Izba Edukacyjna zwróciła się do niego z oficjalną prośbą, aby przygotował nowoczesny elementarz oraz instrukcję zawierającą wskazówki metodyczne dla nauczycieli nauczania początkowego. Wolski, przyjąwszy propozycję, pracował nad elementarzem w latach 1808–1810. W powstałym podręczniku autor dostosowywał zawartość elementarza do percepcji i poziomu umysłowego uczniów. Wiedzę przekazywał w sposób prosty i klarowny tak, aby była ona łatwa do przyswojenia. Elementarz Wolskiego został opracowany na własnej fonetycznej (głoskowej) metodzie nauki czytania. Po zatwierdzeniu przez Izbę Edukacyjną wszedł do użytku we wszystkich szkołach elementarnych Księstwa Warszawskiego, a także na terenie byłej Galicji Zachodniej. Odniósł ogromny sukces i był 8-krotnie wydawany w latach 1811–1825.
Wraz z elementarzem opublikowano również poradnik dla nauczycieli – "Przepisy dla nauczycieli dających naukę początkowego czytania", który wprowadzał ich w zagadnienia, nowej wówczas, analityczno-syntetycznej metody nauczania.
„ ROZMOWA PIERWSZA
Zaczęcie szkoły – O Zabawach
dziecinnych i jak one są miłe po pracy.
Komentarze
Prześlij komentarz